Ο Γιαννιώτης ήξερε ότι βουτούσε στη θάλασσα του Ρίο για να δώσει τον αγώνα της ζωής του, στην πέμπτη του συμμετοχή σε Ολυμπιακούς Αγώνες. Και τον έδωσε με τον καλύτερο τρόπο, «αναγκάζοντάς» μας για άλλη μια φορά να τον παραδεχτούμε και να του βγάλουμε το καπέλο.
Με μία εντυπωσιακή αντεπίθεση στα τελευταία μέτρα της μαραθώνιας κούρσας, κατάφερε να φτάσει τους προπορευόμενους και επιστρατεύοντας τις τελευταίες του δυνάμεις πήρε «κεφάλι».Έπειτα από σχεδόν δύο ώρες «μάχης», πέρασε τη γραμμή του τερματισμού κι ενώ στην Ελλάδα πανηγυρίζαμε το... χρυσό, στη Βραζιλία οι κριτές σαστισμένοι, προσπαθούσαν να... καταλάβουν ποιος αθλητής είχε κερδίσει το χρυσό μετάλλιο.
Κι αυτό γιατί ο Σπύρος Γιαννιώτης και ο Ολλανδός Φέρι Βέερμαν τερμάτισαν στον ίδιο χρόνο (1.52.59.8), με μια μικρή λεπτομέρεια: ο Έλληνας κολυμβητής, αν και πέρασε πρώτος με το σώμα του τη γραμμή του τερματισμού, χτύπησε δεύτερος την ηλεκτρονική πλακέτα, με τους κριτές να κοιτούν και να ξανακοιτούν το φώτο φίνις, αλλά και την εικόνα από την τηλεοπτική κάλυψη του αγώνα, προσπαθώντας να λύσουν τον γρίφο του χρυσού μεταλλίου.
Ο απίστευτος τερματισμός, αριστερά ο Γιαννιώτης και δεξιά ο Φέρτμαν - Πηγή: Reuters / TOBY MELVILLE
Τελικά η ιστορία έγραψε ότι χρυσός Ολυμπιονίκης στα 10χλμ ανοιχτής θάλασσας στο Ρίο είναι ο Ολλανδός Βέερμαν, ασημένιος ο Σπύρος Γιαννιώτης και χάλκινος ο Γάλλος Ολιβιέ.
Οι τρεις νικητές της πιο συγκλονιστικής κούρσας 10.000μ ανοιχτής θάλασσας των τελευταίων ετών/ REUTERS/Kevin Lamarque
«Δώσε ό, τι έχεις και δεν έχεις»
Λίγο μετά την απονομή των μεταλλίων ο Σπύρος Γιαννιώτης μίλησε για την εκπληκτική κούρσα με το... χιτσκοκικό φινάλε, αποκαλύπτοντας ότι στα τελευταία μέτρα «είπα στον εαυτό μου: Δώσε ότι έχεις και δεν έχεις. Είχα κλείσει τα μάτια και πήγαινα μηχανικά», αποδίδοντας στην κούρασή του το γεγονός ότι έφτασε με «ανάποδο» χέρι στον τερματισμό, γι’ αυτό και άργησε να χτυπήσει την ηλεκτρονική πλακέτα.
Δευτερόλεπτα μετά τον τερματισμό, η χαρά φαίνεται στο πρόσωπό του κι ας μην έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το χρώμα του μεταλλίου/Πηγή: REUTERS/Carlos Barria
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου στο βάθρο. Άρχισα να το σκέφτομαι στα τελευταία 100 μέτρα. Το ολυμπιακό μετάλλιο ήταν για εμένα το απωθημένο τόσων χρόνων. Αυτό ήταν το όνειρό μου και ύστερα από πέντε ολυμπιακές διοργανώσεις, το κατάφερα. Η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη. Δεν θα μπορούσα να φανταστώ καλύτερο φινάλε για την καριέρα μου», είπε ο Σπύρος Γιαννιώτης μιλώντας στην κρατική τηλεόραση, κι αφιέρωσε το μετάλλιο στον προπονητή του, Νίκο Γέμελο, στη σύζυγό του και σε όλους όσοι τον στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια.
Η προσωποποίηση του ευ αγωνίζεσθαι
Αν κάποιος θέλει ένα παράδειγμα για να εξηγήσει τι ακριβώς είναι το ευ αγωνίζεσθαι, η πιο γνωστή από τις ολυμπιακές αρχές, δεν έχει παρά να του δείξει τον Σπύρο Γιαννιώτη, τόσο μέσα, όσο και έξω από το νερό. Ο Έλληνας κολυμβητής απέδειξε στη διάρκεια του αγώνα του στα 10.000μ ανοιχτής θάλασσας ότι είναι τεράστιος αθλητής, πατώντας όμως στη στεριά απέδειξε για άλλη μια φορά ότι πάνω απ’ όλα είναι σπουδαίος άνθρωπος.
Σε μια απίστευτη κίνηση μεγαλείου ο Σπύρος Γιαννιώτης μπλόκαρε την ένσταση, που ήθελε να καταθέσει η ελληνική πλευρά, με αίτημα να απονεμηθεί και στον Έλληνα πρωταθλητή το χρυσό μετάλλιο, που κρίθηκε στο φώτο φίνις και στην πιο "γρήγορη χεριά" του Ολλανδού αντιπάλου του.
Ο Σπύρος Γιαννιώτης στο βάθρο, περιμένοντας να κρεμάσει στο στήθος του το ολυμπιακό μετάλλιο/ Πηγή: REUTERS/Kevin
Ο Σπύρος Γιαννιώτης όμως, άσκησε βέτο, επαναλαμβάνοντας ότι ο Ολλανδός αντίπαλός του δίκαια ανέβηκε στο πρώτο σκαλί του βάθρου. Άλλωστε όπως είχε πει και ο ίδιος νωρίτερα, αυτή η δεύτερη θέση είναι σαν πρώτη...
κατμαντού νεπάλ
σημειώματα συντάξεων δημοσίου
καθισα μπαμπινιωτης
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου